Δυο ρόδες μόνο

Δημιουργός: evili68, Λιάκου Εύη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αρχαίος κόσμος
Με τυραννάει
Μπαίνει και σείεται στο μπαλκόνι του μυαλού μου
Λέει τ’ όνομά σου
Και με ξυπνάει
Ελπίδα ατέρμονη στο βάθος του κενού μου.

Πονάει η σιωπή σου
Τρυπάει τ’ αυτιά μου
Στης αγωνίας μου τ’ απύθμενα ερέβη
Ψάχνω τις λέξεις
Να ‘ρθεις κοντά μου
Μα ότι κι αν βρίσκω στο μηδέν με ταξιδεύει.

Δυο ρόδες μόνο
Για να πετάξω
Να θυμηθώ όλα όσα θέλω ν’ αγαπάω
Στον άδειο δρόμο
Θέλω ν’ αράξω
Κι απ’ το μηδέν να ξαναρχίσω να μετράω.

Μικραίνει ο κόσμος
Αν τον κοιτάζω
Μέσα απ’ του κράνους μου την τέλεια χαραμάδα
Πάνε δυο μήνες
Κι εγώ καλπάζω
Ακροβατώντας στης ασφάλτου τον Καιάδα.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-06-2014