Άκαρι - ε -

Δημιουργός: ΒΥΡΩΝ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τμήμα μικρό του είναι μου, σάλταρε λαβωμένο,
πάνω σου καθως έφευγες αγάπη μου
κι έμεινε γραπωμένο,
σα τοσοδούλι άκαρι -ντρέπομαι που το λέω-
μεσ' στο δασύ, βαθύσκιωτο, και εύφορο,
στιλπνό σου εφηβαίο.

Κι έκτοτε εξαρτημένο, απ' τις φερεμόνες σου
δεν τολμά ουτε μια τσάρκα, μεχρι τις λαγόνες σου.


Πλέξε του μ'ένα βόστρυχο, ένα μικρό καλύβι
κι άστο να περιφέρεται, μακάριο,
στη δροσερή σου ήβη.
Έχετο σα ματόχανδρο, στο υπογάστριό σου
κι άμισθο δασοφύλακα, δερβέναγα,
στον Εθνικό Δρυμό σου.

Μια ζωή εξαρτημένο απ τις φερεμόνες σου,
να φαντασιώνει τσάρκες, μέχρι τις λαγόνες σου.


Άσε και τις χαλάουες ! Μην απαλλοτριώνεις
τόσα πολλά εκτάρια και άσπλαχνα
τ' άκαρι βαλαντώνεις.
Άστο μεσ' στη φλοκάτη σου, όσα μου μένουν έτη,
Μπέη τρανό και άρχοντα, στο εύφορο,
μαύρο του βιλαέτι.

Μια ζωή εξαρτημένο, απ τις φερεμόνες σου
να φαντασιώνει τσάρκες, μεχρι τις λαγόνες σου


Στο 'πε θαρώ κι η βάγια σου, "-Κόρη μου φέρνει γούρι,
αν βρεις αλμπίνο κότσυφα, στον Όλυμπο,
ή στο μ.... τσιμπούρι.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-08-2014