Για τους δυο ήλιους μου

Δημιουργός: ειρήνη, Ειρήνη Παραδεισανού

μετά από μια κουβέντα του πεντάχρονου γιου μου.. αφιερωμένο στους δυο ήλιους της ζωής μου, τα αγόρια μου..

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ας είχα ένα λυχνάρι
να με μαγέψει
να με κάνει πουλί
να πετάω..

μου’ πες κοιτάζοντάς με
με μάτια ανοιχτά
αφοπλιστικά γυμνά..
δυο θάλασσες γαλάζιες
λούζονταν στο βλέμμα σου
βλέμμα γεμάτο άστρα ,παιγνιδίσματα φωτός

κι απόμεινα να σε κοιτώ
μικρό μου αγαπημένο μου
να φέγγω απ' τη ματιά σου
να γελώ με το γέλιο σου
να ψηλαφώ σιγά -σιγά τα όνειρά σου..

θα πετάξεις μικρό μου
δίχως άλλο – το ξέρω καλά-
θα απογειωθείς σε σκέψεις αιρετικές
και η ματιά μου θα φαντάζει μισή, συμβιβασμένη ..
θα περπατήσεις σε ατραπούς για μένα ξένες
και δεκανίκια δανεικά δε θα καταδεχτείς
όσο κι αν σκίζεις τα πόδια σου
στις ξέρες
όσο κι αν πονάς..

θα πέσεις
-δίχως άλλο-
κι εγώ
όσο κι αν πονώ
πρέπει να μείνω εκεί
φιλώντας σε μονάχα με το βλέμμα
και να σ' αφήσω μοναχό να σηκωθείς..

Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-03-2006