Ευνούχος καιρός

Δημιουργός: Μ.Ελμύρας

Από το: 'Διαφωνία γιά τον ήλιο κάποιου Ιούνη'.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ευνούχος καιρός.

Ευνούχος καιρός...
και'σύ να επιμένεις ακόμα στην θητεία
ίσκιων ιερών,
στων εποχών την αλισάχνη χαμένων,
τον λύχνο καίγοντας θύμησης ξεχασμένης
στο θυσιαστήριο ακύκλωτης,
αδούλωτης βακχίδας νειότης...

-Ως πότε; Ως πότε;

Όμως..όμως
αμάραντο φυτεύουν οι αλύτρωτοι
και βαλσαμόδεντρο
και πολλά τα κρατούμενα
στα ξεροπήγαδα των στεναγμών
ως που άγγελος θα κρούσει
των δίκαιων την καμπάνα
και 'γρηγορείτε' και 'ήμαρτον' και 'αλίμονο'
οι άδικοι θ'ανακράξουν..

Πότε; Πότε;

Στις ατραπούς της Ατρόπου,
ανεμικά ξετυλίγουν την ανέμη μου,
καθώς μ'αλλαλαγμούς ορμούν τα χρόνια
στου Ίλιου τ'αφρούρητα καστέλια..
..και φορές, αλογάριαστες,
ξαναρίχνομαι σε τούτη την ακτή
αχνούδωτος
και πλέκω ένδυμα και ντύνομαι
άσματα δακρυγόνα,
για την μετανάστευση των χελιδονιών
και την εγκαρτέρηση των εγκάτων...

-Ελευσίς! Ελευσίς!
Κι'αν Έλευσις, ποιός ήρθε;
Σε ενύπνια μαρμαρωμένα ποιός
'ενθάδε κείται' ;
Τι να αναγγείλω και σε ποιούς
Λακεδαιμονίους ;

Την καταλαλιά ευνούχου καιρού
φεύγω...
κατ'ηλιολάτρες ήλιους
και γειτονιές αχερωίδων...
[align=center]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-09-2014