κατεδαφιζόμεθα

Δημιουργός: FRACTALS, ΕΥΤΥΧΙΑ

μόνο αγάπη...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κατοίκησα το όνειρο,
μιας επικείμενης στιγμής
το κράτημα που ήταν αδύναμο.
Και είδα στο βάθος της πελώριους
ανθούς και ακάνθων σχήματα
μα τόλμησα, το όνειρο
βλέπεις δύναμη είχε…
Στο μέσo κάπου της στιγμής
γκρεμνοί και βάθος, ένα έρεβος
που φως εξέπεμπε κι ήταν αδύνατον
να δω πιο μέσα.

Τα στοιχειά ξέρουν καλά να κρύβονται
στις σκοτεινές πετρούλες της ψυχής μας
να αλλάζουν όψεις να γελούν κρατώντας
το λεπίδι σφιχτά στο δεξιό τους χέρι,
καθώς με το άλλο δοκίμια αγκάλη
σου προσφέρουν.

Κατοίκησα το όνειρο και
το ξύπνημα Χλωμό φθινόπωρου πρωί,
ενός φευγιού τη μυρωδιά πόσο μου θύμιζε.

Της επικείμενης στιγμής το κράτημα,
Κατέρρευσε...και μου ήταν αδύνατον
να δω πιο μέσα.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-09-2014