Μεσσίες

Δημιουργός: gthepoetc, Γιώργος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μια συρρίκνωση ζητώ αδιαθεσίας
στην μία έναστρη ρωγμή της ρεματιάς.
Σε μια συμπύκνωση στιγμών ήσουν σωσίας,
έδωσες δίκιο στην πυγμή ήσουν νοτιάς.

Φυσούσες άτσαλα και κλάδευες εντάσεις,
καλλωπιζόσουν με την γύρη ηδονών.
Αδημονούσες ν' αποφύγεις δυο φράσεις,
σαν σκουπιζόσουν απ' τα δάκρυα αετών.

Εκείνοι ξέσκιζαν τις σάπιες σου ουσίες,
περιγελούσαν τις κομφετί σου ενοχές.
Ήρθαν κρυφά στην μοναξιά σου σαν μεσσίες,
μα ήσαν κόλακες που μούχλιαζαν στο χθες.

Έτσι αχόρταγη με δίψα στα συντρίμμια,
στον ομφαλό της προδοσίας ξεψυχάς.
Ήμουν εγώ που θα σε στήριζα στ' αλήθεια.
μα εσύ προτίμησες τους κήπους της φωτιάς.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-04-2006