Τη νύχτα αστράφτει μιαν αυγή Λουσιφεριάνα
Στέκουνε πύργινες δυο πολυκατοικίες
Ξασπρίζουν κλάσματα βλεφάρου εν αιθρία
Μοναχικές που χουν στεριώσει, απ το μέλλον.
Βροντές σωρό κατρακυλούνε drum duet
Απ το βουνό που χρόνια έχει να μιλήσει
Χιμάει μια μπόρα που δεν έχει ξαναζήσει
Κι ο αυγερινός λιγοψυχάει στ αρχοντικό του.