οι ύαινες της μνήμης

Δημιουργός: χρήστος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

έπιασα το νου μου επ’ αυτοφώρω να γυρνά
πάλι σ’ ό,τι του 'χα απαγορεύσει
σε παλιά αγάπη που άφησα στο πουθενά
μα έχει την μισή ζωή μου κλέψει

θόλωσε το τζάμι στον αποχαιρετισμό
έσπασε η φωνή μου σε κομμάτια
πήρα τη μισή ψυχή μου κι ήρθα ως εδώ
για να μη με δεις ξανά στα μάτια

σκάλισαν κι απόψε τ’ αποφάγια του μυαλού
οι ύαινες οι άγριες της μνήμης
κι είδα πως; βρισκόμασταν στην άκρη ενός γιαλού
συ κι ό,τι από μένα έχει απομείνει

κι ένιωσα βαθιά μου ένα ηφαίστειο να ξυπνά
κι ένα πέλαγος να με βυθίζει
κι ένιωσα να αγγίζω πάλι ότι με πονά
το μυαλό μου λάβα να γεμίζει

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-10-2014