αθανασία

Δημιουργός: χρήστος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Χρόνια και χρόνια ίδια λόγια, ίδια τροπάρια
από μικρά, χωρίς ψυχή , κενά ανθρωπάρια
που για να στέκονται ύψος των πραγμάτων
πατούν όπως πατούσαν πάντα, επί πτωμάτων


Ο χρόνος που άφησα κι ό άλλος που πήρα
Μοιάζουν με μαίανδρο, θυμίζουν σπείρα
Ο ένας αρχινά εκεί που ο άλλος τελειώνει
Σαν φίδι την ουρά του που δαγκώνει


Στην κοινωνία των σοφών δεν έχω θέση
Δεν την δοκίμασα, δε θέλω, δε μου αρέσει
Κι αν έχω αποκτήσει κάποια περιουσία
είναι που χώρισα τ’ ανούσια απ’ την ουσία


τι να μου πούνε τα χαρτιά και τα πτυχία
εκείνο που θα μου χαρίσει αθανασία
είναι αν στα μάτια ενός παιδιού που με ξαμώσουν
κρατήσω τα δικά μου να μη χαμηλώσουν...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-10-2014