σε τρόμαζαν οι οχέντρες και τα φίδια

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

σε τρόμαζαν οι οχέντρες και τα φίδια
με δέρμα χρώμα καταχνιάς
εντός σου ανδρώνονταν και γύρω σου
και έπιναν το αίμα και το μύρο σου
τις ώρες της μεγάλης μοναξιάς

εκεί που ζούνε οι ρεκασμοί κι οι δράκοι
μονάζεις πια στην άβυσσο χλωμός
φλοισβίζει τάχα της ζωής σου ένα κύμα
μα παίρνει την ειδή σου και το σχήμα
και γυαλίζεις ολάκερος φριχτός

ξυπνούν σκληρά τα φάσματά σου στην αιχμή
θεοί του σώματος σου φυτρώνουν πανταχού
και πάνω στην αταραξία των ωρών
ανάβουν μιά μικρή λυχνία των καημών
νήμα στους λαβυρίνθους του μυαλού

φθαρτός και εύτρωτος τα νεύρα σου τεντώνεις
με πίκρα στα μαχαίρια των λαχτάρω
σα βρέφος ανέρχεται στα χείλη σου η ψυχή
του εαυτού της επιλήσμων μάντισσα δειλή
κι όμως εσύ ποτέ δεν ερωτεύτηκες το χάρο

θερμό κι ωραίο της σάρκας σου το γάντι
που έφτιαξες απο τη συναρμολόγηση των ατελών
σοφό και έμπειρο τα έργα της ζωής ξαναμετράει
κι αρχίζει στο ρίγος της θωπείας να σκιρτάει
πάνω στο λευκό κοράλλι των οστών

ποιο πρόσωπο απ'όλα σου τα ξεχασμένα
στο χρόνο θ'αποδώσει η λήθη
ποιά χύτρα της γένεσης σου πάλι
του ειδώλου σου θα ξεβράσει το κεφάλι
που τόθαψαν οι άμνημοι σου μύθοι

σαν πολυμήχανος θεός αγκυλωμένος στη ζωή
απο τον ήχο της βροχής πλάσε ξανά τη σκήτη σου
κι απ'του παράθυρου σου εκείνο τον δίχρωμο κισσό
που με σύμβολα χαράς καθηλώνει το καιρό
λάξεψε στην ερημιά το σπίτι σου.........

Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-10-2014