Η ζωή εν πάρκω

Δημιουργός: Δήμητρα

'πως χρήζεις απεξάρτησης απο τα παραμύθια...'

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κάθε πρωί τον ξύπναγε το χτύπημα μιας μπάλας
γέμιζαν γέλια και χαρές τον τόπο τα παιδιά
μετά δυο-δυο καθόντανε στις άκρες της τραμπάλας
του σήμερα και τ' αύριο κρατώντας τα κλειδιά.

Έμενε στο παγκάκι του μέχρι να ξεμουδιάσει
και το σακάκι τίναζε να ξετσαλακωθεί
λίγο νερό στο πρόσωπο, με άνθρωπο να μοιάσει
κι άγνωστος μες τους άγνωστους έπειτα να χαθεί.

Σκληρή δουλειά για ψίχουλα όμως ζητιάνος όχι
για να μαζέψει κάτι τις, του 'βγαινε η ψυχή
πιασμένος χειροπόδαρα στης φτώχειας την απόχη
και μιας στις λέξεις πνίγεται, μια παίρνει αντοχή.

''Μπαμπά μου πόσο σ' αγαπώ και 'χω μια στεναχώρια
και πάντα πριν να κοιμηθώ κάνω μια προσευχή
όταν ξυπνήσω να 'σαι εδώ, άλλο μη ζούμε χώρια
κι απο καρδιάς λέει μαμά πως πιάνει η ευχή''.

Βροχή το δάκρυ και κυλά, πλάϊ στους υπονόμους
η πείνα δεν τον λύγισε, η πίκρα τον λυγά
'τέτοια να νιώσουν' σκέφτεται, όσοι ψηφίζουν νόμους
ρημάζοντας τόσες ζωές, επώδυνα κι αργά.

Η μπάλα κι αν τον χτύπησε τ' άλλο πρωί τον Μάρκο
εκείνος στο παγκάκι του κοιμόταν γελαστός
''αποδημεί εις κύριον ο κατοικείν εν πάρκω''
κι απ' τον παλιόκοσμο αυτό, δηλώνει πια σκαστός!

Κι αυτοί που χρήμα βλέπουνε αυτόν και κάθε Μάρκο
τι να τους νοιάζει ο θάνατος του κάθε φουκαρά
αυτοί στα συναισθήματα έχουνε βάλει εμπάργκο
και συνειδήσεις έχουνε και χέρια καθαρά.

Κι αν έχασες τα όνειρα, σου έμεινε μι' αλήθεια
που χρόνια σε χαρτόκουτο κοιμόταν στη γωνιά
πως χρήζεις απεξάρτησης απο τα παραμύθια
για να βρεθεί η δύναμη να κόψεις τα σχοινιά...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-10-2014