σκια δε μενει

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

της νύχτας κρυφοσωριάζονται τώρα τα τείχη
κρυφές ανοίγουν θύρες μ'οσμή και γεύση για κλειδιά
εικόνες παρεμβάλλονται νοερές φωνές και ήχοι
και ρίγη με ριπίσματα μυρωμένα εαρινά

-σκιά δε μένει μες στον καθαρμό-λάλησε μια φωνή
-ο έρωτάς μου ακέραιο θα σε λαξεύει
κι ήσυχα θα σε καίει κάθε άμνημη στιγμή
που το πάθος ξεστοχάει και αργοσαλεύει

θ'ανάβουν οι πυρσοί μου ολονυχτίς με δίχως χλεύη
ακόντια που καρφώνουν τη σκοτεινιά στο χώμα
το φώς μου πια δεν στέκει αιχμάλωτο στα ερέβη
τη λαύρα του σκορπάει πάνω στο γυμνό σου σώμα-

την είδα σαν την άρπαζε ο πόθος μου εραστής
με δάχτυλα γλυκά σαν άγγιζε ανθάκια και οπώρες
κι έφευγε τα κλοπιμαία παίρνοντας ληστής
για έκπαγλες ώρες πολλές και πλουτοφόρες

Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-10-2014