Παρελθόντας χρόνος

Δημιουργός: dimitris

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στης μοναξιάς τη γυάλινη οθόνη,
Βαδίζει η μέρα σαν αέρινο σεντόνι,
Του ταξιδιού ο στόχος ξεθωριάζει,
Αυτό που ήξερες για πάντα έχεις χάσει.

Κουλουριασμένος στο κρεβάτι αναπολείς,
Κάποια αχτίδα στο παρελθόν σου για να βρεις,
Ότι κι αν ήτανε το σκέπασε η λήθη,
Τα ιδανικά σου ηττηθήκαν ,νέες ιδέες ,νέα ήθη.

Είναι στ' αλήθεια δύσκολο ότι αγαπάς να χάνεις,
Ότι κι αν δίνεις τελικά και πάλι δεν το φτάνεις,
Πόνο στον πόνο η ζωή ,συνέχεια περπατάει,
Αισθήματα και προσευχές ποτέ δεν τις μετράει.

Από το τζάμι σου χαζεύεις τη βροχή,
Βαρύ μαρτύριο η ανοιχτή πληγή,
Στη λησμονιά του χρόνου υπολογίζεις
Σπονδή στο άγνωστο το βλέμμα σου χαρίζεις

Δεν ξέρεις πλέον τι πιστεύεις ,τι ελπίζεις,
Σε ενέργειες παράλογες και πάλι αλληθωρίζεις,
Χτυπάει τηλέφωνο , οι αισθήσεις σου ξυπνάνε,
Κάποιος σε σκέφτηκε , τρέχεις όποιος και να ναι.

Είναι στ' αλήθεια δύσκολο ότι αγαπάς να χάνεις,
Ότι κι αν δίνεις τελικά και πάλι δεν το φτάνεις,
Πόνο στον πόνο η ζωή ,συνέχεια περπατάει,
Αισθήματα και προσευχές ποτέ δεν τις μετράει.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-04-2006