απο το πουθενα

Δημιουργός: Αστρογιογγι

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αλεξίσφαιρα φιλια σε σπρωχνουν στο χειλος του γκρεμου
δαιμονικες φιλιες τραγουδουν τρυπωντας σου τ' αυτια
σκεπαζοντας την κραυγη
κι αυτος ο Θεος ο μαραγκος
δεν εδωσε ποτε την εντολη να μην αφήνουμε μισάνοιχτες τις πορτες

Πισω απ' την σελιδα , το κρύψιμο και πισω του η φαντασιωση

Η Θεληση πηδιεται
την γαμαει η Επιβίωση μ' ένα λεσβιακο ερωτα όχι ιδιαιτερα τρυφερο
Το κενο καλυπτει την εμμονη η το αντιθετο;
Η συγκαταθεση σαν απαλο φιλι , αιτια χαρας , γεννα αναγκη
κερνα την ωθηση για κάθε καλο
μα στα σκαμπανεβασματα τρυπωνει το κακο

Στην αρμονια παντα ξαναγυρνάς και στην αγαπη
ουρλιάζοντας την ελλειψη
τρώγοντας το προζυμι της ζωης , κρυο
χανοντας τις περισσοτερες φορες το φουσκωμα του
μα όχι και το φυραμα

Το κεντημα δεν αφηγείται το παραμικρο
μοναχα με σπρωχνει στην εκκίνηση
Κλειστοι οι ορίζοντες και που να αποδράσεις;

Η Παραδοση με γλυκοκοιτα
μιλα πιο ντομπρα απ' την Αληθεια
μου ζητα να σβησω τις πορνοσελιδες του διαδικτυου
ν' απαρνηθω όλες τις δωρεαν αντιγραφες της ζωης
μα όχι τους αντιγραφεις...

Κι εκει στην ακρη του γκρεμου
υποβασταζόμενος από την συνοχή του σύμπαντος
ουρλιάζοντας στην κοινωνια για κοινωνια
ενοτητας , γνωσης , αγαπης...
χανεται η πραγματικοτητα καθως όλα φλεγονται
εκει με κρατα η Καθαρση
τιμια
χωρις παθος
Αρρωστος που για να θεραπευθεί
πρεπει να ζησει λιγο με την Απαθεια
στα χαμηλα του γκρεμου
Απομερα
με την σκεψη στραμμενη στην Θεληση
που ισως μ' αγαπησει...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-11-2014