Εκκόλαψη

Δημιουργός: ΒΥΡΩΝ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μες απ' την τηλεόραση
θα 'ρθούν κι αυτό το δείλι,
ν' αφήσουν για επώαση,
τ' αυγά οι κροκοδείλοι..

Τα γεννούν, μες στην ευρύχωρη λακκούβα,
που αφήσαν οι προλήψεις οι παλιές,
στο σαθρό μας το μυαλό, είτε στη γούβα,
που απέκτησε στα χρόνια ο καναπές..


Θα ρθούν ξανά τ' απόγευμα,
τα τηλεφολιδόδερμα,
μεσ' από τα κανάλια..
Κι εμείς θα πούμε το "γιαβόλ"
κρατώντας το τηλεκοντρόλ
στο χέρι, σα βεντάλια..



Η νόηση, ματώνεται
καθώς πατά κελύφη,
παρ' όλ' αυτά, καμώνεται,
την προκομένη νύφη,

πού 'χει κόκκινα βελούδινα παντόφλια,
χειροποίητα, ζεστά και κεντητά,
πλουμισμένα, με τα άσπρα άδεια τσόφλια
κι όλα μοιάζουνε ωραία κι ανθηρά..


Θα ρθούν ξανά τ' απόγευμα,
τα τηλεφολιδόδερμα,
μεσ' από τα κανάλια..
Κι εμείς θα πούμε το "γιαβόλ"
κρατώντας το τηλεκοντρόλ
στο χέρι, σα βεντάλια..




Οι πόθοι και τα όνειρα
με τα κρυφά μεράκια,
συζούνε στα βουρκόνερα,
με τα κροκοδειλάκια.

Έτσι όμως, αποκτούν χοντρές φολίδες
ή στα πόδια τους, μεμβράνες νηκτικές
κι όταν μπαίνουν στις υγρές μας τις σελίδες,
προωθούνται, με ουρές φολιδωτές...


Θα ρθούν ξανά τ' απόγευμα,
τα τηλεφολιδόδερμα,
μεσ' από τα κανάλια..
Κι εμείς θα πούμε το "γιαβόλ"
κρατώντας το τηλεκοντρόλ
στο χέρι, σα βεντάλια..

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-11-2014