Θηλυκέ μου Μιθριδάτη

Δημιουργός: ΒΥΡΩΝ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κράταγες από το χέρι, τη μικρή την εγγονή,
όταν σ' είδα στη γωνία, Τσιμισκή, στου Τερκενλή..
Χάρηκες και συ, το είδα.. Μού 'δωσες και δυό φιλιά,
μα δε μού 'πες τι βοτάνι παίρνεις κι είσαι σα θεά,

θηλυκέ μου Μιθριδάτη,
άγριο πανώριο άτι,
τα φιλιά σου μηρυκάζουν, τα στιχάκια μου αυτά..



Έμοιαζε με στερνοπαίδι, δίπλα σου η εγγονή.
Και στα κοπλιμέντα -ξέρεις- είμαι φειδωλός πολύ..
Θα σε ρώτησ' -υποθέτω- "- Ρε γιαγιά ποιος ειν' αυτός;.."
και θα είπες: "-Ένας θείος.." κι όχι "γκόμενος παλιός.."

θηλυκέ μου Μιθριδάτη,
πού 'σαι στα πενήντα κάτι
και δε σ' άγγιξε ο χρόνος, ούτ' ο χαλεπός καιρός..



Δώσ' μου λίγο κολλαγόνο, φυσικό σου, να το πιω
σε ποτήρι κολωνάτο, μπας και ξαναγεννηθώ
κι άσε με να ξανακούσω Πήγασο να χλιμιντρά,
ξεκαπίστρωτο, φευγάτο, μ' απλωμένα τα φτερά..

Θηλυκέ μου Μιθριδάτη,
πού 'σαι στα πενήντα κάτι,
τ' άγριο αυτό πουλάρι, ειν' αυτό που σε κρατά...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-11-2014