Το Μυρμιγκι

Δημιουργός: athos.ioannou@gmail.com

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΤΟ ΜΥΡΜΙΓΚΙ
Εγώ δεν ήμουν αετός, μα ούτε και λιοντάρι,
Ένα μυρμίγκι ήμουνα...μα ένοιωθα καμάρι,

Γιατ΄ήμουνα εργατικός, τίμιος πάντα και σωστός,
Δεν πείραζα κανέναν, μίλούσα στον καθένα,

Ήθελα όμως λεύτερος, νά μαι ν΄αποφασίζω
Για κάθε βήμα μου εγώ, κι΄ήξερα πόσο αξίζω,

Το χέρι μου το άπλωνα, πάντα να βοηθήσω,
Και μιά αγκαλιά είχ΄ανοικτή για να παρηγορήσω,

Μιά μέρα όμως πάτησαν, λάβωσαν το μυρμίγκι,
Κι αυτό μεταμορφώθηκε....γύρευε τώρα νίκη,

Έβγαλε νύχια και φτερά, ψηλά για να πετάξει,
Κι΄αυτούς που τον λαβώσανε, μιά μέρα να αρπάξει,

Που τόλμησε και χάλασε, την ήσυχη ζωή του,
Κι΄άλλαξε τις ιδέες του, μάτωσε την ψυχή του,

Έγινε ένας αετός, εν΄άγριο λιοντάρι,
Κι από μυρμίγκι αδύναμο, νοιώθει πιά παλληκάρι,

Όποιος τολμήσει άλλη φορά, νάρθει να τον πειράξει,
Με τα γαμψά τα νύχια του, τότε θα τον ρημάξει.
ΑΝΘΙΜΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-11-2014