Λάμνω βουβός

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Λάμνω βουβός στη δύσβατη ανηφοριά
είναι ψυχή αγνάντια μου,ξερό κομμάτι στο ταγάρι
κι όλο χτυπάει το χάραμα γερά την κρύα μου θωριά
θε νάβρω τάχα ακούμπημα και κατατόπι να με πάρει;

βαριά σιγή κι ατάραχη δε φέρνει μήτε βάνει συλλογή
ούτε αντηχάει αντίφωνο του απόκοσμου σεισμού
μα κάτι λευκό παλεύει να φανεί πριν βγεί η ανατολή
ποιος είμαι και που πάω στ'αχνάρια του καημού;

κοιτάζω γύρω μου δειλά σα σαστισμένο αγρίμι
κι όλο τον τρόμο τον σκορπάω το διάνεμά μου να γεμίζει
πεντάχλωμο με δέχονται τώρα οι καιροί συντρίμι
κι όπου χλωμίζει η λαύρα μου το τέλος μου αρχίζει

μα σαν άντρας,πριν το παράπονο ειπωθεί βαθιά θα το αλλάξω
γρήγορο βάζω πάτημα για κεί που η ψυχή θρονιάζει
κόσμος ξοπίσω ακολουθεί για σένα φώς μου που να ψάξω
μια θλίψη ακόμα μέσα μου,χαραζει τάχα ή βραδιάζει;

Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-12-2014