Φεύγουν οι λέξεις

Δημιουργός: sofiagera

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Φεύγουν οι λέξεις

Ένα ποτήρι ήπια συνήθεια,
να ξεδιψάσω ένα Σάββατο πρωί
και μια γουλιά πικρόγλυκη αλήθεια,
σε κέρασα στιγμή μου κι΄όπου βγει...

Κι΄ήταν τα μάτια της, κεριά απ΄το Άγιο Όρος
που τρόμαζαν και βούρκωναν μαζί
κι΄εγώ συνάμα κυνηγός και κερασφόρος,
στάχτη ρίχνω στο βλέμμα της, το δάκρυ μη φανεί..

Φεύγουν οι λέξεις σαν καρφιά πυρακτωμένα
κι΄εκείνη όρθια, φιγούρα πλαστική,
στις φλόγες πέφτει να γλυτώσει απ΄τα γραμμένα
και μια κραυγή της αγκαλιάζει τη σιωπή...

Στον τόπο αυτό τα βήματά μου σέρνω,
τώρα π΄αχνίζει ακόμα η στιγμή,
αγύριστος ο χρόνος και το ξέρω
πάρτε με σύννεφα σ΄αγγέλων φυλακή...

Τετάρτη,3 Δεκέμβρη 2014 SG

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-12-2014