~* Αφαιρείς τ' οξυγόνο *~

Δημιουργός: Stoforos, Νίκος Δ. Στοφόρος

Άλλο το να εκδίδει μια γυναίκα το κορμί κι' άλλο ν' αφήνεις το μυαλό έρμαιο του φευγαλέου, να μπαινοβγαίνουν οι μνηστήρες στην αυλή κι' εσύ να τους προσφέρεις τις σκέψεις του ελαίου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=left][B][I]

*~* Αφαιρείς τ' οξυγόνο *~*
Ποτέ ο αετός δεν πλησιάζει τους βάλτους
και τις φτερούγες του τις θέλει καθαρές...
Το πνεύμα ο Έρωτας ζωντανά τ' ομορφαίνει
σπάμε το ρόδι για Αγάπης στιγμές με χαρές.

Αν ασελγείς στο μυαλό σου και γίνετε πάθος
σαν περιφέρεσαι στων πονηρών τις αυλές
εκδίδεις τις σκέψεις σου και συνεχίζεις το λάθος
ποδοπατάς την Αγάπη, την ποτίζεις χολές.

Την κάνεις κουρέλι της σβήνεις το χθες.
της κλείνεις το δρόμο
της αφαιρείς τ' οξυγόνο
της αυξάνεις το πόνο
της στερείς τις Αυγές .

Αδειάζει συν το χρόνο η κλεψύδρα της ζωής
παρακοντίζεις τα λουλούδια, το άρωμα τους
να μένουν άδειες οι χαρές μίας ψυχής
τα όνειρα σαν θύματα στο πέρασμά τους.

Άλλο το να εκδίδει μια γυναίκα το κορμί
κι' άλλο ν' αφήνεις το μυαλό έρμαιο του φευγαλέου
να μπαινοβγαίνουν οι μνηστήρες στην αυλή
κι' εσύ να τους προσφέρεις τις σκέψεις του ελαίου.

Δεν ήθελα να γράψω ποτέ μου τέτοιους στίχους
δεν το 'χα ποτέ μου φανταστεί...
Πως θα ταξίδευα μ' απελπισίας ανέμους
χώρες απόρριψης, δεν είχα ποτέ μου σκεφθεί.
* * Nikos D. Stoforos * *

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-12-2014