Μπροσ Στο Πλατυσκαλο

Δημιουργός: kostas maris, Κώστας Μιχαήλ Μαρής (Kosmima)

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΜΠΡΟΣ ΣΤΟ ΠΛΑΤΥΣΚΑΛΟ

Θλιμμένο απόβραδο μιας γκρίζας Κυριακής
κάτω απ’ την άχνη της πανσέληνου ξενύχτησες
άρχισε η υδρόφιλη ματιά να αιμορραγεί
παρηγοριά στην κρύα νύχτα πάλι ζήτησες

Σε βρήκε η νύχτα στο πλατύσκαλο να κλαις
ήσουνα μόνη και τσιγάρο αυτή σε κέρασε
σου ‘πλυνε η ολόγιομη σελήνη τις πληγές
κι ένα μαντήλι στα μαλλιά σου ο αγέρας έδεσε

Μην κλαις κορίτσι μου για αγάπες που περάσανε
έχουνε βάσανα οι καρδιές, πληγές οι ανθρώποι
όλοι μας κάτι αγαπούσαμε και χάσαμε
κλάψαμε, ουρλιάξαμε, μα ζήσαμε κατόπι

Δείλι αυγουστιάτικο μ’ απούσα τη βροχή
κάτω απ’ τον έναστρο ουρανό το δάκρυ σου έσταζε
το ‘παιρνε ο αγέρας απ’ το χέρι σαν παιδί
στα νυχτολούλουδα που ανθίζαν’ γύρω το έβαζε

Σε βρήκε ολόφωτη η σελήνη έτσι σκυφτή
μπρος στο πλατύσκαλο και τα μαλλιά σου χάιδεψε
και σαν ξημέρωσε η χλωμή δροσάτη αυγή
κάθε κομμάτι της ψυχής σου ήρθε και μάζεψε

Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-12-2014