το γέλιο

Δημιουργός: ΨΕΥΔΩΝΥΜΟΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[font=Palatino Linotype][color=black][I][B][align=center]κύματα σώα, πνίγονται στην άμμο της θαλάσσης

δέντρα γυρτά, ανήμερα, στο μένος του βοριά

άστρα νεκρά, ολόλαμπρα, του σκοταδιού οάσεις

βλέμματα στέκουν άλαλα, γκρεμός μ’ ανηφοριά


σφίγγει η κόρα στο ψωμί

και πέτρωσε τ’ αλάτι

μοιάζει η ατμόσφαιρα ωμή

κι η τρώγλη με παλάτι


μα εσύ δεν λες να ξεχαστείς κι ήρεμα να κυλήσεις

σήμερα ,λένε, κράταγες στο χέρι σου φωτιά

και πίσω σου κοχλάζανε χιλιάδες αναλύσεις

σαν τ’ όνειρο ξεψύχαγε στο βλέμμα του νοτιά


σφίγγει η κόρα στο ψωμί

και πέτρωσε τ’ αλάτι

μοιάζει η σκόνη με ορμή

και μ’ ασημένιο άτι


…μα συ δεν λες ν’ απαρνηθείς, το παιδικό σου γέλιο

σήμερα λένε σ’ είδανε να γλείφεις παγωτό

έμοιαζες με αλχημιστή που ξέθαψε ο Κοέλιο

σαν την στερνή σου φόρτωνες, πνοή στην Κιβωτό…[/align][/B][/I][/color][/font]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-12-2014