πρόβα συνειδητοποίησης

Δημιουργός: ΨΕΥΔΩΝΥΜΟΣ

να ευχηθώ κι εγώ στο τζίνι: υγεία, γέλιο, κατανόηση

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[font=Palatino Linotype][color=black][I][B][align=center]μένεις σ’ ένα διαμέρισμα μικρό κι απορημένο

ήλιος το βλέπει δύσκολα και το ‘χει απωθημένο

μα δεν τ’ αλλάζεις είχες πει, για το χρυσάφι όλο

κομπάρσο σε δηλώσανε και άρπαξες το ρόλο


δίπλα από σένα ο γείτονας παράξενα κοιτάζει

άραγε είμαι εγώ στο παζλ κομμάτι που ταιριάζει?

απέναντι το βλέμμα της ρίχνει η κυρά Φροσύνη

μα κρύβει στην κουρτίνα της μια μπόλικη βιασύνη


πάνω σου πάλι ξύπνησε το νιόπαντρο ζευγάρι

ρωτούσε ο μάγκας τη μικρή τι δάνειο να πάρει

πιο δίπλα ο μπακουρό – Μητσος μ’ ένα ζευγάρι μπότες

για ψάρεμα ετοιμάζεται, λήξανε κι οι καπότες


σ’ ένα μπαλκόνι πιο ψηλά κάποια απλώνει ρούχα

ξενύχτησε, και μύριζαν ποτά αλκοολούχα

ο άντρας της την άφησε, πέρσι, για μια Ιζαμπέλα

«νοικιάζεται», στο σώμα της, λες κι έβαλε ταμπέλα


κι έτσι κυλά το έργο αυτό με γνώριμα κουστούμια

διαβάτες μπαινοβγαίνουνε σε σύγχρονα μπουντρούμια

σβήνεις με κόπο τ΄ άφιλτρο στο βρώμικο μπαλκόνι

καθώς μια ανάμνηση παλιά τα στήθια σου φουσκώνει


…σήμερα λένε κάλαντα, μα δεν ανοίγουν όλοι

είναι μια «πολυτέλεια» που συναντάς στην πόλη

χτυπάει το κουδούνι σου μια παιδική σου σκέψη

των Φώτων ήταν, έβρεχε, και είχες πια μουσκέψει…[/align][/B][/I][/color][/font]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-01-2015