Αποσταγμα

Δημιουργός: bellafonte, ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΡΓΥΡΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πινω να εξαγνισω τα παθη μου.τα λαθη μου,ολα τα ξεγραμενα..
Ειμαι απο αυτους που μενουνε κ περιμενουνε..
Βαδισα μονος τοσα χρονια με αγελες ανθρωπων ανταμα..
Ειμαι καλα,ημουν ποτε,θα ειμαι..;
Μεθυσμενες λεξεις βγαινουν απο τα χειλια μου,τρεκλιζουν τρεμοντας την ανασα μου..
Και το κρασι στυφο,κ φιλος δεν φανηκε πουθενα..
Μονος μου,με μπαγλαμαδες να κλαινε,ηπειρωτικα κλαρινα να μοιρολογουν.
Τι χρωμα εχει η ψυχη..;
Κανεις δεν ζει για κανεναν,ολα καπνος,με το φυσημα χανονται..Το κλαμα ειναι η γροθια του δυνατου..Κι εγω κλαιω αποψε,για μενα,για σενα,για τις χαμενες μας ζωες..Τουτο το βραδυ η καρδια ριγα..Γυρευει χτυπους,ματαια..
Αφραγκα τα χρονια ψυχη μου..Κι η φτωχια στις καρδιες..Σφιγγω τα χειλια,χαρασσονται πανω τους τα δακρυα..Λειψα τα εγω μας,αδεσποτες ψυχικες εκρηξεις γυρευουν πατροτητα..Χανομαι αυτο το βραδυ,μην με ψαξεις..
Φοβαμαι το σκοταδι μου..
Ίσως συναντηθούμε κάπου εκεί έξω,στους δρόμους της φωτιάς,κάποια άλλη στιγμή..
Γιατι τούτη δω,δεν μας χωρεσε..


bellafonte(Θοδωρης Αργυρης)

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-01-2015