Εγκατάλειψη

Δημιουργός: Μ.Ελμύρας

Από το: 'Βρέχει στις γειτονιές του νόστου'.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Εγκατάλειψη.

Από κοριτσιού το μάγουλο’να βράδυ
δάκρυ κίνησε, σ’απελπισιάς σκοτάδι,
μια καρδιά σκληρή να βρει..να της μιλήσει,
να την πείσει πίσω πάλι να γυρίσει..

Κι’ήταν φορτωμένο πίκρα και αλμύρα
και αγάπης δώρα όμορφα και μύρα..

Και ως πήγαινε σε κόσμο άπονο,
ένα δέντρο ,μέσα στο παράπονο,
με ανθρώπoυ άκουσε να λέει λαλιά:
-Χειμωνιάζει και μου φύγαν τα πουλιά..

Άκουσ’ύστερα να λέει μια πικραμένη:
-Κάποτ’ήμουν απ’την μοίρα βλογημένη
όμως φύσηξε σκληρός ένάς βορηάς
και μου πάγωσε τα φύλλα της καρδιάς..

Ένα βράδυ έτσι κίνησα και’γώ..
Να σε ψάξω, να σε φτάσω, να σε βρώ..
Ήμουν δάκρυ, ήμουν δέντρο, πικραμένη
κι’απ’την μοίρα ήμουνά ευλογημένη,
όμως φύσηξε σκληρός ένάς καιρός
και στα φύλλα της καρδιάς είσαί καημός..

Κι’ήμουν φορτωμένη πίκρα και αλμύρα
και αγάπης δώρα όμορφα και μύρα..
[align=center]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-01-2015