Να πάψω ζητούσες

Δημιουργός: Γ. Σ . Αλεξάνδρου, Γεώργιος Συμνιανάκης

ετών 20(προς το παρόν)

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Απο νωρίς σαν ήμουν βρέφος
Πλανιόταν μαύρο σκότους νέφος
Στον ουρανό της στράτας μου
Κλάμματα και άγριες φωνές
Πλημμύρες φέραν οι βροχές
Που μάζευε η μάνα μου

Και εσύ με κοιτούσες
Να πάψω ζητούσες

Θρανίο, μολύβι, χάρακα
Τα πρώτα χρόνια χάρηκα
Γράμματα θα με μάθουν
Σχολείο, φιάσκο, θέατρο
Σαν εργαστήρι απέραντο
Ανόητους που πλάθουν

Και εσύ με κοιτούσες
Να πάψω ζητούσες

Να διαλέξω μην αργήσω
Την εργασία που θ' ασκήσω
Την δίδαξαν δουλειά
Πρωί σαν δούλος θα ξυπνώ
Το βράδυ πτώμα θα γυρνώ
Ζήτω η εργατιά!!

Και εσύ με κοιτούσες
Να πάψω ζητούσες

Εσύ που πάντα κοίταζες
Και στη ζωή σου δίσταζες
Να σφήξεις τη γροθιά σου
Ουδέτερος μες' στη σιωπή
Σαν θεατής σε μια σκήνη
Που παίζουν τα παιδιά σου

Ακόμα κοιτάς
Να πάψουν ζητάς

Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-01-2015