Θρηνώδης Θρήνος

Δημιουργός: ΒΥΡΩΝ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ω, δύσμοιρο φεγγάρι μου και 'συ καημένη Πούλια,
που σας κρατούν ως λάφυρα οι νεραϊδοκυράδες,
κι όλο σας παν' στο μπακιρτζή, να σας κολλάει χερούλια,
για να 'χουνε σαν πλένονται, εσάς για μαστραπάδες..


Εσάς κρατούν σαν έρχονται, σ' όχθες του Γαλαξία,
ν' αντλήσουνε το άπαχο, τ' αστρόγαλα τ' αφράτο,
λούζοντας να προσθέσουνε κι άλλην υπεραξία,
στο άλυτο μυστήριο, που κρύβουν από κάτω..


Ω, φεγγαράκι δύστυχο κι εσύ Αυγερινέ μου,
τροχιά ζητώ ν' αλλάξετε, στα νέφια να κρυφτείτε,
και παν' απ' τη χερσόνησο στα νότια του Αίμου,
καθώς περνάτε σβήνετε και μη φεγγοβολείτε..


Σας βλέπουν, αλαφιάζονται και όπως οι κουρούνες,
ορμάνε για ν' αρπάξουνε ό,τι στραφτοβολάει,
δίχως μωρέ να νοιάζονται, αν φέρνουνε φουρτούνες,
στη τσέπη μας που άδειασε κι απ' το καημό βογγάει...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-01-2015