Το είδωλο της ζωής

Δημιουργός: Κυριάκος Τζελεπίδης ( αρμενιστής)

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κοιτάζω τις ρυτίδες στο καθρέφτη μου
τα γκρίζα τα μαλλιά μου αχ χρόνε φταίχτη μου
και σκέφτομαι αν ήμουνα Θεός
θα ξαναέπλαθα το κόσμο αυτό αλλιώς

Να μη γνωρίσει πια ο άνθρωπος γεράματα
πρίν σκοτεινιάσει νάρθουν πάλι τα χαράματα
να ξαναζήσω τώρα ανάποδα όσα έζησα
τα ίδια λάθη μου να κάνω κι ας τα έσβησα

Θα ξαναγύριζα ξανά πίσω τα νιάτα μου
να ξαναζούσα ένα ένα τα κομμάτια μου
κι ότι μου άφησε ανεξίτηλα σημάδια
να το ξανάβρισκα στου διάβα μου τα χνάρια

Να ξαναζήσω πως γεννήθηκαν τα εγγόνια μου
ναρχονται πίσω ένα ένα όλα τα χρόνια μου
να χάνονται οι ρυτίδες απ τα μάτια μου
να μη ξεχνάω αν θα πήρα πια τα χάπια μου

Να ξαναπάω πάλι πίσω στη δουλειά μου
να ξαναέχω πάλι πλάι μου τα παιδιά μου
να παν σχολείο ν αρρωσταίνουν να τα νοιάζομαι
και πως θα είναι αν μεγαλώσουν να φαντάζομαι

Να είμαι πάλι εκεί απ έξω όταν γεννήθηκαν
χίλια προβλήματα να έχω που όλα λύθηκαν
μια οικογένεια και πάλι να ονειρεύομαι
και τη γυναίκα μου ξανά να ερωτεύομαι

Να πάω φαντάρος να μου στέλνεις πάλι γράμματα
στο σπίτι να γυρνάω τα χαράματα
ν ανοίγω τα φτερά μου να πετάξω
και τη ζωή μου απ τα μαλλιά να την αρπάξω

Να ξαναζήσω όλα εκείνα που αγάπησα
και μέσα στη καρδιά γλυκά τα κράτησα
να ζήσω τα ανέμελα τα χρόνια μου
να ερωτευτώ και πάλι τη κοπέλα μου

Να ξαναπάω πάλι πίσω στο σχολείο μου
και να καθίσω πάλι πάνω στο θρανίο μου
να δω έναν έναν όλους τους συμμαθητές μου
και στα βιβλία τους παλιούς τους ηρωές μου

Τα παραμύθια να ξανάκουγα της μάνας μου
να ξαναμύριζα το άρωμα της πάνας μου
να με νανούριζε η όμορφη φωνή της
και να χανόμουνα μεσ το γλυκό φιλί της

Να ξαναζούσα μια στιγμή στην αγκαλιά της
να κολυμπούσα εννιά μήνες στη κοιλιά της
να ήμουνα πάλι ένα έμβρυο μικρό
και εκεί να πέθαινα ..
μέσα σ έναν οργασμό ..


6 - 2 - 2015

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-02-2015