Σκέψου για λίγο

Δημιουργός: anthrakoryxos

Ντεμάροντας τα τσίνορα

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[I][color=black][font=georgia]
Είναι αυτό που πονάει
Όταν η σκόνη απ’ το πάτωμα φιλάει το προσωπό μου
Δίχως μη και γιατί, δίχως όχι και τι
Στη σκουριά του καθρέφτη, όταν δω τον εαυτό μου

Είναι αυτό που πονάει
Να μη μιλάω να σιωπώ, φωλιά η νύχτα στο παράθυρό μου
Και σκιά μη φανεί, πεθαμένη ευχή
Πληγωμένα τα άστρα και φωτιά στ’ όνειρό μου

Ν’ αγκαλιάζω, το ξένο, το κάτι, το τίποτα
Και μια ξένη ματιά, τα δυό μάτια μου
Στην πόλη το πλήθος αγέλη, όλα ύποπτα
Κι εσύ ξένη κι αλλού, μακριά πολύ μακριά
Απ' τα κομμάτια μου

Είναι αυτό που πονάει
Πυρωμένα τα λόγια, σε συρμάτινα δέντρα κουρνιάζουνε
Ρίσκο σκόντο αντοχή, ψέμα, λάθος, αρχή
Όλα ίδια μ’ αλλιώτικα, με κλωτσάν, μ’ αγκαλιάζουνε

Είναι αυτά που περνάνε
Απ’ τις γρίλιες της σκέψης, φυλακή που μου μοιάζουνε
Κλειδαριές στην ψυχή, ραγισμένη φωνή
Κι εμείς τρομαγμένοι, καθε μέρα βουβοί, να φωνάζουμε


[/B][/align]
[/color][/font][/I]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-03-2015