Ο Λάκκος

Δημιουργός: ΒΥΡΩΝ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Καλύτερα να μ' έριχναν, σε λάκκο με ασβέστη
και νά 'σβηνα ρε μάτια μου, ως ύπαρξη εκεί,
παρά τα μύρια βάσανα που ψυχικά υπέστη,
σαν ήρθαν τα χαμπέρια σου, πως έχεις παντρευτεί..

R. Ωιμέ
και τρισαλί στενάζει,
η ταλαί-
πωρή μου η ψυχή,
που σε λά-
κκους πέφτει και σπαράζει,
μπας και πλά-
σει, μια καλή στροφή,
τον καημό
της, που την μαραγκιάζει,
ν' αποδώ-
σει και να ιαθεί..



Καλύτερα να μ' έριχναν στον λάκκο των λεόντων
και να με κατασπάραζαν τα αιλουροειδή,
να μη συγκαταλέγομαι εντός των επιζώντων,
στιχοποιών που βίωσαν, παρόμοια στιγμή..


Καλύτερα να μ' έριχναν στο λάκκο με τα φίδια,
οι κόμπρες να με ζώνανε, τα μάμπα κι οι οχιές,
παρά αυτά τ' αμφίβια, γλοιώδη σαμιαμίδια,
που έρπουν τώρα μέσα μου και μοιάζουν μ' ενοχές..


Μα πιο καλά να μ' έριχναν, στο λάκκο πού 'χει η φάβα,
σαν όσπριο αγάπη μου, να καταναλωθώ,
παρά αυτό το βάσανο, να την στουμπώ τη γκλάβα
και στίχος να μην έρχεται, τον πόνο μου να πω...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-03-2015