μέλι και ξύδι

Δημιουργός: χρήστος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

σε βλέπω μέσα στα όνειρα μου να περνάς
να διασχίζεις την Μεσόγειο του νου μου
περνά ο καιρός μα εσύ δε φθίνεις, δεν γερνάς
όπως οι άλλες μνήμες του άρρωστου μυαλού μου

εσύ δεν είσαι αναδρομή είσαι αφορμή
να παραδέχομαι πως ό,τι φεύγει αξίζει
παλίρροια κι άμπωτη μαζί στο ίδιο κορμί
που μια με βγάζει στον αφρό μια με βυθίζει

θάλασσα η μνήμη που πάντα αφρίζει
η νύχτα ήρθε, φεύγω ταξίδι
σ’ ότι τελειώνει και πάλι αρχίζει...
η θύμησή σου μέλι και ξύδι

σε βλέπω μέσα στου ουρανού τις αστραπές
σ’ όλες τις νύχτες όταν γδύνεται η σελήνη
σαν γίνεται το σήμερα ένα με το χτες
κι οι λέξεις κόμπος στο λαιμό μου που δε λύνει

να μάθω ήθελα αν μ’ αγάπησες πολύ
αν μου δωσες ποτέ ψυχή μαζί και σώμα
όπως σ’ αγάπησα προτού να χω κορμί
νωπός στα χέρια του θεού πηλός ακόμα

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-03-2015