Μοναξιά

Δημιουργός: albireo

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μοναξιά


Και πάλι μόνος
το Σαββατόβραδο χειμώνα
σε άδειο σπίτι.
Δίπλα ακούνε τον αγώνα.

Και πάλι ώρες,
ατέλειωτες, γεμάτες σκέψεις.
Μπρος στον καθρέπτη
να πω σε μένα λίγες λέξεις.

Θαμπό το τζάμι
από το κρύο της ψυχής μου.
Σα να χιονίζει,
σβήνει τη φλόγα της ζωής μου.

Το ράδιο παίζει.
Ο σκύλος δεν καταλαβαίνει,
κι όμως κοιτάζει.
Ξέρει αυτός, να περιμένει.

Μα έλα τώρα,
Συνήθισα να είμαι μόνος.
Για λίγο όμως.
Σε λίγο ανατέλλει ο πόνος.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-03-2015