Παρασκευή (Μεγάλη)

Δημιουργός: kostas71, Μπαρμπαγιάννης Κωνσταντίνος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Καμπάνα πένθιμη χτυπά στη γειτονιά μου
Ένας λαός σταυρώνει πάλι τον Χριστό
Η αγανάκτηση της άσχημης πλευράς μου
Κάνει το αίμα του θάνατου του πηχτό…

Στο Σούπερ-Μάρκετ οι τιμές αλλάζουν χρώμα
Κι άλλοι πουλάνε διαδρομές στο Γολγοθά
Σφάζουν αρνιά και τα μοιράζονται το γιόμα
Κι όλοι δοξάζουν και τιμούν τον Μαμμωνά…

Καταραμένη η ψυχή μας στην ορφάνια
Μια προδοσία του Ιούδα στο φιλί
Για μια παλιά μας ξεχασμένη περηφάνια
Κι ένα σταυρό που κουβαλάμε μια ζωή…

Αλλάζει πρόσωπο το ψέμα κι η συνήθεια
ʼλλοι καρφώνουνε καρφιά κι άλλοι μετρούν
Τα οπλοστάσια ευλογούν μα την αλήθεια
Και περιμένουν με πυραύλους να σωθούν…

Δεν είναι μόνο να γνωρίζεις τι σημαίνει
Ούτε να λες πως είμαι άνθρωπος πιστός
Είναι να θέλεις κι η αλήθεια να σε θέλει
Και να ακούσει τη φωνή σου ο θεός…

Παρασκευή κι όλοι στα σπίτια μας πενθούνε
Μα δεν μετράει αυτός ο θάνατος σωστά
Αφού την Τρίτη την ημέρα ξαναζούνε
Ποτέ δεν πέθαναν αν θες κανονικά…

Εγώ το θάνατο γιορτάζω παραπέρα
Γι αυτούς που χάθηκαν και πίσω δεν γυρνούν
Για τους Χριστούς που ξεψυχάνε κάθε μέρα
Και έχουν πεθάνει πριν ακόμα σταυρωθούν…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-04-2006