~* Καλωσορίζω τ' αηδόνι *~

Δημιουργός: Stoforos, Νίκος Δ. Στοφόρος

Ο Άγγελος μου 'δωσε καινούρια φτερά, μου είπε και κάτι που είχα ξεχάσει, < πως η ζωή δεν τελειώνει εδώ, οι φλόγες του έρωτα ομορφαίνουν την πλάση >

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=left][B][I]

*~* Καλωσορίζω τ' αηδόνι *~*
Γύρισα από το δράμα μιας ματιάς
απ' τη καταστροφή σε ατέρμονη τραγωδία
της αδυσώπητης συρφετής συμπεριφοράς
κι ένοιωσα πρωταγωνιστής σε κωμωδία.

Γυμνός αποσβολωμένος με δίχως φτερά
ξανά σαν νεοσσός απ' Αλκυόνη
μα βρήκα λουλούδια κι άλλα πουλιά
ακόμα και την Άνοιξη που λιώνει το χιόνι.

Κελαηδούν οι πέρδικες στα βουνά
και ξελογιάζουν με λαχτάρα το τρυγόνι
κι εκεί σαν βοσκός στα χειμαδιά
με τη φλογέρα μου καλωσορίζω τ' αηδόνι.

Βλέπω αγγέλους εκεί στα πυκνά
μα ξάφνου έρχονται κακιές αναμνήσεις
τότε που ο έρωτας είχε φτερά
και πέταγα σαν τον αετό, σ' ονειρεμένες πτήσεις.

Ο Άγγελος μου 'δωσε καινούρια φτερά
μου είπε και κάτι που είχα ξεχάσει
< πως η ζωή δεν τελειώνει εδώ
οι φλόγες του έρωτα ομορφαίνουν την πλάση >.

Φόρεσα τα καινούρια μου φτερά
μα με στενεύουν,, δεν είναι φαίνεται
στο σάιζ το δικό μου
κι άρχισα να πετώ ψηλά πολύ ψηλά
μα είδα δύο μάτια που είχαν σκοτώσει
το μοναδικό όνειρό μου.

Ένας κόμπος μου στάθηκε στο λαιμό
μα δεν πνίγεται κανείς από ανάσες
θυμήθηκα το δηλητήριο το φρικτό
που μου 'χε κάψει τις πνοές και γίναν στάχτες.

Κρατώ ένα σύννεφο πλέων απ' το μανίκι
και το προστάζω "όταν βλέπω μάτια θολά"
να καλύπτει στον ορίζοντα και τη φρίκη
για ν' ατενίζουμε τα χρυσοκόκκινα δειλινά.

Έτσι καβαλάρης στο Πήγασο μου
στέλνω φιλιά στις όμορφες Καρδιές
μ' Αγάπη φτερωτό το ζεστό όνειρό μου
για να ξεχνώ μιά αγκαλιά που μαύρισε
ένα θαυμάσιο χθες...
* * Nikos D. Stoforos * *

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-04-2015