Μονόλογοι. Τον Έρωτά Σου Λαχταρώ

Δημιουργός: φραγκοσυριανος, Βαγγέλης Βουτσίνος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μονόλογοι. ΤΟΝ ΈΡΩΤΆ ΣΟΥ ΛΑΧΤΑΡΏ

Τον έρωτά σου λαχταρώ
και τα καυτά φιλιά σου
να τα ξεχάσω δεν μπορώ
ούτε το άρωμά σου.
Στα όνειρά μου έρχεσαι
νεράιδα ντυμένη
ώμος δεν καταδέχεσαι
λίγο λίγο να σε αγγίξω,
ενώ σου λέω σ' αγαπώ
δική σου η ψυχή μου
σε ικετεύω και πονώ
χάνεσαι σαν τον ίσκιο.
Γιατί Ξανθέ μου Άγγελε
δεν με' χεις συγχωρέσει
και της καρδιάς μ' Αρχάγγελε
μου λες δεν έχω θέση.
Στην αγκαλιά σου για να μπω
τι σου' κανα που φταίω
σ' αγάπησα παντοτινά
στο δείχνω και στο λέω.
Γιατί έρχεσαι στον ύπνο μου
χρόνια και με παιδεύεις
κι όταν ζητώ το δίκιο μου
εσύ πετάς και φεύγεις.
Μ' αυτά τα κάτασπρα φτερά
το πλάνο κοίταγμα σου
φέρνεις φέρνεις για λίγο την χαρά
φεύγεις φεύγεις και μένει η χροιά σου.
Κι όταν ξυπνάω το πρωί
η θλίψη με σκορπάει
ψάχνω να βρω την θαλπωρή
την άλλη νύχτα πάλι.
Κι αφήνομαι στην σκέψη σου
στο απαλό κορμί σου
και στην καυτή την έλξη σου
που βγάζει η πνοή σου.
Ίσως ίσως μια μελιστάλαχτη
νυχτιά να μου χαρίσεις
έτσι πάντα πορεύομαι
πως θα με συγχωρήσεις.
Για κάτι που δεν έκανα
για κάτι που δεν ξέρω
μόνο για σένα πέθαινα
κι ακόμη υποφέρω.
Μα και στην άλλη την ζωή
πάλι θα σε θυμάμαι
ξέρω ξέρω πως θα' ρχεσαι εκεί
σαν πέφτω σαν πέφτω να κοιμάμαι.
Τίποτα δεν αποκλείεται
όταν υπάρχει αγάπη
κι αν το κορμί διαλύεται
δεν χάνονται τα πάθη.
20-4-2015

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-04-2015