Λιμνη Σπαρμενη Με Κορμια

Δημιουργός: athos.ioannou@gmail.com

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΛΙΜΝΗ ΣΠΑΡΜΕΝΗ ΜΕ ΚΟΡΜΙΑ

Λίμνη σπαρμένη με κορμιά...άσπρα και μαύρα..μελαμψά,
Έγινε η Μεσόγειος.καιι κλαίει όλη η υδρόγειος,

Άνθρωποι τρέχουν να σωθούν...μέσα σε βάρκες προσπαθούν,
Να φτάσουν μιά σανίδα...να γεννηθεί η ελπίδα..

Μα η Μεσόγειος...φονιάς έγινε των παιδιών της,
Τους καταπίνει τους τραβά...στον πάτο τον δικό της,

Καραυγές..φωνες..και οιμογές...μαύρη απελπισία,
Άνθρωποι που ονειρεύτηκαν...λίγη ελευθερία,

Χάνονται μέσα στα νερά..που φάνταζαν σαν λύση..
Να ζήσουν λίγο λεύτεροι...να φτάσουν ως την δυση...

Μα η δύση...περιφρόνησε...αδιάφορη δεν ρώτησε...
Που πάνε τι γυρεύουν...αν ζουν η αν παθαίνουν..

Παιδιά μικρά και νηπια...γυναίκες γκαστρωμένες...
Πνίγονται μες στην θάλασσα....ο ελπίδες παν χαμμένες

Κι΄εγώ φωνάζω....τι ντροπή...γίναμε όλοι κτήνη....
Άνθρωποι μας χρειάζονται...ποιός όμως θα μας κρίνει..

Κάποιος πιό πέρα πνιγεται...σπαραζει από το κλάμα...
Πιό κάτω μιά οικογένεια...έζησε ένα δράμα....

Έχασαν γιό στα δώδεκα....η μάνα δεν αντέχει...
Δεν την εθέλε την ζωη..καλύτερα ν΄απέχει....

Ένας εδώ...δέκα εκεί...σαράντα πάρα πέρα...
Χιλιάδες γίνονται θαρρώ..ώσπου να φύγει η μέρα...

Κι΄εγώ ουρλιάζω....τι ντροπή...ένοχοι όλοι...φταίμε,
Λόγια μονάχα...κι΄αδειανά....τρέμε ψυχή μου...τρέμε

ΑΝΘΙΜΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-04-2015