~* Άσε τα φιου τα κορδελιά *~

Δημιουργός: Stoforos, Νίκος Δ. Στοφόρος

Μαζί μέσα στο σύννεφο, στη μαγεμένη νύχτα, σαν πορθητής το κάστρο σου, στολίδι λατρεμένο

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=left][B][I]

*~* Άσε τα φιου τα κορδελιά *~*
Κράτα το χέρι μου σφιχτά, στα αετώματα σου
κοκκινωπό μου δειλινό, η μαγική ματιά σου
ν' ανοίξω τη πόρτα σου, όνειρο
να μπω στα εσώψυχα σου.

Στην ανοιξιάτικη βροχή, μαγνητισμένοι στην ακτή
στον άναρχο μας το χορό, οι δυό, να γίνουμε ένα
ερεθισμένο το μυαλό, στα στήθη φλόγα καίει
στη σκέψη μας τρελοί παλμοί, μαζί μες στην αρένα.

Να τρέχει ο ουρανός νερό, βρεγμένα τα κορμιά μας
σύννεφο, ιδρώτας αγκαλιά, να καίνε τα φιλιά μας
είναι της φύσης ηδονές, πουλιά που τιτιβίζουν
στου έρωτα τον οργασμό και τα κλαδιά ανθίζουν !

Κι άσε τα φιου τα κορδελιά, ο έρωτας, είναι τρέλα
να λύσω το φιογκάκι σου, να βγάλω τη κορδέλα
να λάμψουν τα ματάκια σου, στην αμμουδιά κοχύλι
τους Μάηδες τα γιασεμιά, τα κερασένια χείλη !

Μαζί μέσα στο σύννεφο, στη μαγεμένη νύχτα
σαν πορθητής το κάστρο σου, στολίδι λατρεμένο.
Ερωτικέ μου θησαυρέ, εσύ γλυκό μου πάθος
με χάρτη δορυφορικό, δεν θ' ακουμπά το λάθος !

Όλα τ' αστέρια τ' ουρανού, το χάδι μου να βλέπουν
να σου μιλώ ψιθυριστά, την αφοσίωση μου !
* * Nikos D. Stoforos * *

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-05-2015