ερωτικό

Δημιουργός: ειρήνη, Ειρήνη Παραδεισανού

για όσους κάποτε το' νιωσαν..

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

περπάταγαν σιμά
και οι ανάσες τους έσμιγαν
σ' ονείρου τραγούδι.
είχε το χέρι του εμπιστευτεί
στις παλάμες της τις ζεστές
και τη θαλπωρή τους διακαώς αποζητούσε..
η σκέψη του είχε κουρνιάσει
μες τη νύχτα των ματιών της
και η ματιά του είχε από τον έρωτα βαφτεί
είχε πάρει ένα χρώμα ουρανού καθάριου..
ζωγράφιζαν μαζί τη νιότη τους`
η άνοιξη ήταν μοναχά δική τους
και τα λουλούδια που χαράζαν την αυγή
ανθίζανε στα λόγια τους.
η ανάσα του μεσημεριού
στα σώματά τους άχνιζε
κι ήταν λες και για λίγο ξέχασαν
πως ήταν άνθρωποι από άμμο κι αρμύρα
και πως πατάγανε σε χώμα στέρεο..
σαν να ανυψώθηκαν για λίγο`
ίσως τα κύματα που τους μαγνήτιζαν
να νίκησαν τη βαρύτητα
και να τους βοήθησαν για λίγο να πετάξουν
ίσως πάλι να ήταν όλα
μες τη σκέψη τους
- φαντασιώσεις έρωτα που μόνο
στους ερωτευμένους απαντάς-
μα κείνοι μοναχά γελούσαν
σίγουροι πως πέταξαν έτσι ,
έστω για λίγο,
νικώντας τη θνητή τη φύση τους
και την ανθρώπινη ουσία τους
τη ζυμωμένη με χώμα, θάνατο κι αρμύρα..

Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-04-2006