Γυναίκα

Δημιουργός: Νικόλας Φ. Κοκρής

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μια αγκαλίτσα γιασεμί
Από το κάθε χρώμα
Να σου γυρέψω μια πνοή
Να δροσιστώ απ’ την πηγή
Στο πυρωμένο στόμα
Μα κάνεις νάζια και λες μη
Κι όλο ζητάω χάρη
Κλειστό κρατάς στα χέρια σου το πυρωμένο στάρι

Ροδόχρωμο αλαβάστρινο γυαλιστερό κοχύλι
Μια ζωηρόχρωμη φωτιά
Τα ρόδινά σου χείλη
Δεν τα δροσίζει μια ματιά
Μονάχα μιας στιγμής φιλιά
Ειν’ όλα κι όλα τίποτα σα λιγοστό σταφύλι

Δε βγάζει η Νοτιά μιλιά
Ζητάει έρωτ’ αγκαλιά

Αχτίδες από ξαστεριά
Έχουνε τόση μαστοριά
Γαρδέλια χτίζουνε φωλιά
Χαρίζουνε στα χείλη μου φιλιά
Κι αχνίζουνε σα χρυσαφένια στέμματα
Που δε θα υπάρξουν πουθενά
Μήτε σε όνειρα τρανά
Μήτε σε χίλια ψέμματα

Δάκρυα των δέντρων φυλλωσιές
Σαν ρεματιάς νεροδεσιές
Κυλάνε στ’ ακροδάχτυλα μες απ’ τα δυο μου χέρια
Έχουν τα μάτια σου παντού για χρώμα τους τ’ αστέρια

Μη μου χαθείς του Ήλιου φως
Θα μένω μοχαχός , θνητός
Θα τραγουδώ τον ίσκιο σου στ’ αγιάζι κάθε βράδι
Το κάθε σου χαμόγελο σαν ψέμμα που τη σκέψη μου σκορπά
Θα μοιάζει σαν λαμποκοπά
Σμαράγδινο πετράδι

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-05-2015