Οι άνθρωποι περνάνε

Δημιουργός: LADY KALAS, ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΚΑΛΑΤΣΙ

Ακόμα ένα παλιό που μου θύμισε τα νιάτα μου! :D Τη καλημέρα μου σε όλους και καλό ΣΚ εύχομαι. :)

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Οι άνθρωποι περνάνε μέσα από τον χρόνο…
περνάνε πάντα, αμίλητοι κι ωχροί!
Κι αφού αντέξουνε και της ζωής τον πόνο,
φεύγουν και χάνονται σε μία ξένη γη!

Οι άνθρωποι όλοι πλέουν ήσυχα στην λήθη,
κι αφού περάσουν, χάνονται μακριά...
κανείς δεν θέλει να τα βάζει με την τύχη
ξέρει: μια μέρα, σταματάει η καρδιά!

Η αθανασία δεν είναι χαρισμένη,
ούτε στον πιο γερό και δυνατό…
Πάντα στο τέλος της ζωής μας θα προσμένει,
ένα αμάξι με δικό μας οδηγό!

Οι άνθρωποι πονάνε και θέλουν ν' αγαπάνε,
απαρατήρητοι περνούν σ' αυτή τη γη...
και σαν ρθεί το τέλος, οι άλλοι τους ξεχνάνε
σαν πεταλούδα τριγυρνάει η ψυχή!

Κανείς δεν ξέρει να παλεύει με τον χάρο,
κι αν προσπαθεί... το ξέρει, δεν μπορεί!
γι' αυτό ν' ανοίξουμε της καρδιάς μας τον φάρο,
και ας χαρούμε, όσο μπορούμε τη ζωή!

Κανείς δεν ξέρει πότε είναι να πεθάνει,
γι' αυτό ας ζήσει... ας ζήσει τη ζωή!
Κάθε λεπτό ασήμαντο που χάνει,
μια ώρα... αξίζει, κι ας είναι και μικρή!

Κανείς μονάχος του δεν είναι ευτυχισμένος,
γι' αυτό ας ζήσουμε τρελά… όλοι μαζί!
Μόνο η αγάπη μπορεί να δώσει σθένος,
για να νικήσουμε τα εμπόδια στη ζωή!

Και σαν θα βλέπουμε τα πάντα με αγάπη,
και σαν θα μοιάζει η ζωή μας με χορό,
σαν ρθεί το τέλος... η καρδιά μας θα φωνάξει:
πως ναι Υπήρξα... Υπήρξα και Εγώ!!

Αύγουστος 2008

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-05-2015