Σπασμένο ιστίο …

Δημιουργός: ΚΟΥΡΕΛΗΣ ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΣ, ΚΟΥΡΕΛήΣ ΕΥΣΤΡάΤΙΟΣ

Όταν ζεις με φαντάσματα, ψάχνεις πάντοτε για εκείνη την αλήθεια που θα σε λυτρώσει ...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Καμάρι μου ξύπνα, η μέρα σου γνέφει ...
σε καλεί τη ματιά σου ν` αδράξει,
η ψυχή μου το βλέμμα στο άπειρο στρέφει
να μη δεις ότι θέλει να κλάψει.

Σαν παιδί φοβισμένο σε ψάχνω
στις εικόνες του χθες ζεις χαρά μου,
στων χειλιών σου την άκρη κουρνιάζω
δραπετεύοντας στα όνειρά μου.

Στις παλάμες μου μέσα σε κρύβω
την ανάσα σου σκύβω ν` ακούσω,
μες τον κόρφο σου θέλω να σβήσω
με το Φως το κορμί σου να λούσω.

Ναυαγός μες τις λέξεις χαμένος
περιφέρομαι χίλιες ημέρες,
ένας άνθρωπος κομματιασμένος
σα ναυάγιο πάνω στις ξέρες.

Το μεγάλο της μνήμης φορτίο ...
οι στιγμές παγωμένες στο χρόνο,
του μυαλού το σπασμένο ιστίο
τελευταία ελπίδα μου μόνο.


* * *

Αλήθεια πόσα καλοκαίρια πέρασαν, θυμάσαι άραγε; ...

Δευτέρα 27 Απριλίου 2009
ΚΕΣΕΝ

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-06-2015