ταυτίζω τη μοίρα μου μαζί σου

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

πίσω μου άφησα τη στάχτη
και το βαρύ μου άχτι
κι ανέβηκα στην πιο ψηλή κορφή
να δώ στη κόκκινη γραμμή
με πιο καθάριο μάτι
ποια στράτα τάχα πάει και ποιο το μονοπάτι

μάταιο γύρω μου το χάος τρικύμιζε τον ουρανό
κι εγώ μέσα στον ίλιγγο αγρίευα μην γκρεμιστώ
κι όλο ζητούσα το αόρατο παλιό μαστίγι
που με βαρούσε μα κι μ'έσπρωχνε στο άσπονδο μου ζύγι
θάνατος δεν υπάρχει,ποιος με ζυγιάζει δε ρωτούσα
στα σύνορα του ανθρώπου τις ώρες δεν μετρούσα

έλαμπε στο σμάλτο μου το θάρρος
κι ας χόρευε τριγύρα μου ο χάρος
έτσι το λέγαν τότε και τώρα το κακό
μα της αβύσσου ήτανε αερικό
κι έπιανε τους μπασμένους με τις πρώτες
με τρείς σαν άρχιζε ιδρώτες

μα ύστερα όλα μέσα μου προδώνονταν
χυμούσαν να ξεφύγουν ξεριζώνονταν
κι όπως ξεσκίζονται σε φλούδες τα κουρέλλια
ξεσκίζονταν κι οι σάρκες μου και τρέχανε τα μέλια
κι απο τ'αυλάκια του κορμιού μου τα μεγάλα
πηδούσε και το αίμα που έκοβε σαν το γάλα

καρδιά,απλοϊκή καρδιά γαλήνεψε λιγάκι
υπάρχει η τωρινή τούτη στιγμή γεμάτη γλύκα και μεράκι
καλή είναι η ζωή καλός κι ο θάνατος που πάς;
αν μπορείς ξαναβυθίσου στον αγώνα σου μεμιάς
τώρα πια ξέρεις να διαλέγεις ποια η διαδρομή σου
ταυτίζω τη μοίρα μου μαζί σου

Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-06-2015