Λύτρωση

Δημιουργός: Γ. Σ . Αλεξάνδρου, Γεώργιος Συμνιανάκης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κάτι με κυριεύει.
Κάτι μουδιάζει τα άκρα και τον νου.
Μια παρουσία αβάσταχτη μέσα μου.
Σαν φωτιά και πέτρα αναδύεται απ' το στέρνο
Σαν λάβα με καίει και ανεβαίνει.
Κραυγές και ουρλιαχτά βουβά
Μέσα απ' το βάρβαρο σώμα.
"Λύτρωση" φωνάζουν "λύτρωση"
Και άνοίξανε οι πύλες.
Και χείμαρος παρέσυρε τα φράγματα.
Ξεχείλησαν οι κραυγές και οι φωνές
Και ακούστηκαν.
Και σπάσανε τους τοίχους της σιωπής.
Μελάνι η λάβα.
Μελάνι τα ουρλιαχτά.
Και η παρουσία ζωντάνεψε με σάρκα
Και ανθρώπινη φωνή.
Με πρόσταξε και υπάκουσα.
Με πρόσταξε όλα να τα πώ, να μιλήσω.
Και αυτά τα λίγα που έμειναν
Που κρύφτηκαν δειλά κάπου στο σώμα
Φωνάζει η παρουσία να τα σκίσω.
Και μαχαιριά να ρίξω στα ανείπωτα
Να ειπωθούν, τιποτα να μη μείνει.
Να καθαρίσουνε τα χνώτα που βρωμούσανε
Με ψέμματα και υπεκφυγές.
Γέμισε αίμα και λάβα το χαρτί,
Γέμισε αλήθεια.
Και οι προσταγές της παρουσίας
Και η λάβα και το αίμα μου
Αλήθεια γίνανε, αλήθεια γίνανε..

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-07-2015