Ναυλοσ

Δημιουργός: kostas maris, Κώστας Μιχαήλ Μαρής (Kosmima)

https://youtu.be/kB4khhF7aVk

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΝΑΥΛΟΣ

Αχ θεέ μου που ‘ναι το φιλί της νηνεμίας
να σταματήσει πια να γέρνει το καράβι
χόρτασε ο κόσμος με φιλιά της προδοσίας
με καπετάνιους πλήρους ακυβερνησίας
σε ποιο ναό να μπει η ψυχή να μεταλάβει

Ταξίδι η λήθη με τη μνήμη έχει αρχίσει
και διαστρεβλώνεται το φως της ιστορίας
που δείχνει ο μπούσουλας ανατολή για δύση
αλί στον άμαχο που θα ξε-λησμονήσει
ποια είν’ η αρχή κι ο δρόμος τούτης της πορείας

Αχ θεέ μου ποιος με τον ασκό του Αιόλου παίζει
κι η τρικυμία στα βράχια ρίχνει τη γαλέρα
βαπτίζει ο ναύτης το φαρμάκι πετιμέζι
τους επιβαίνοντες ο πλοίαρχος εμπαίζει
όσο το πλοίο απλώνει κίτρινη παντιέρα

Θεριά και δράκοντες τα κύματα διασχίζουν
κι οι λάγνες γλείφουνε, λαλιές, τ’ αυτιά απ’ τους ναύτες
χωρίς σχοινιά και βουλοκέρια αυτοί αρμενίζουν
ψυχή και σώμα στις σειρήνες προσκομίζουν
κι ο ναύλος ρέει προς χίμαιρες και καταρράκτες

Αχ θεέ μου ποιος το σκήπτρο κρούει της αμαρτίας
του Βελζεβούλ πόσα χωρεί πια το κιτάπι
μες στην κουκέτα τίκτει ο κρίνος απληστίας
σε σάπιο ωάριο ιαχή της βλασφημίας
όπου βαπτίζεται από ήλιο και δρολάπι

Φρικιά αγκιστρώνονται μ’ οπλές και σκουλαρίκια
πάνω στα σάπια πολυτάραχα κατάρτια
μ’ αίμα ραμφίζουν τατουάζ «γοργόνες, φύκια,
άγκυρες, μαύρες αλυσίδες και σκουλήκια»
περνούν χαλκάδες στα ρουθούνια και στα μάτια

Αχ θεέ μου που ‘ναι η ψαλμωδία που μερεύει
χορό διαβόλων και συντάσσει συναξάρια
το ψέμα που άρχει στην αλήθεια απαγορεύει
να κάνει κήρυγμα, να βγαίνει ν’ αγορεύει
και σε νερά πια να πορεύεται καθάρια

Το κύμα, ο ρόχθος κι οι ρουφήχτρες που δαμάζεις
καραδοκούν σε μπάρκα σαν τις ερωμένες
πάνω που πας λιμάνι απάνεμο να πιάσεις
σε καίει η αρμύρα, ο λάγνος πόθος της θαλάσσης
και λησμονάς στεριές που πίσω είν’ αφημένες

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-07-2015