~* Γλυκιά, ανεμώνη *~

Δημιουργός: Stoforos, Νίκος Δ. Στοφόρος

Το άναρχο ανεβοκατεβάζει, τα σεντόνια τ' ουρανού, στον ιδρώτα αγκαλιασμένοι, κύματα του ωκεανού

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=left][B][I]


*~* Γλυκιά ανεμώνη *~*
Η ζωή παιγνίδια παίζει
στάζει μέλι με κρασί
σε καρδιές που 'χουν μεράκι
με αγάπη στη ψυχή
κι έρχεται κρυφά ένα χέρι
δίχως αίσθημα βαθύ
που αλλάζει το ποτήρι
τ' ουρανού τη προσταγή
να ποτίσει με φαρμάκι
μια ανάσα μια πνοή.

Kι όλο βρέχει να ξεπλύνει
κουρνιαχτό της απονιάς
και να φέρει τη γαλήνη
μες τη χώρα της καρδιάς !

Το άναρχο ανεβοκατεβάζει
τα σεντόνια τ' ουρανού
στον ιδρώτα αγκαλιασμένοι
κύματα του ωκεανού .....

Πουλιά πετούν στ' αγριοβόρι
κι εμείς, της φύσης συνθήματα
αν στα "θέλω" κρατάμε τιμόνι
σαλπάρουν οι έλξεις με κύματα.

Σαν τη μέλισσα
να ρουφώ τη γύρη σου
γλυκιά μου ανεμώνη
και να σαλεύω μέσα σου
στο μίσχο σου να μ' έχεις.

Το άρωμα απ' τα μάτια σου
είναι η πεμπτουσία
και έγινες ανάσα μου
λαχτάρα και ουσία.

Να σε σφίξω να το νιώσεις
να σου γαργαλώ το νου
στα φτερά μου να τρυπώσεις
ως τ' αστέρια τ' ουρανού !
* * Nikos D. Stoforos * *

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-07-2015