Παντούμ

Δημιουργός: ροβολος, Γιώργος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Καθώς πέφτω γοργά στης αβύσσου τα ερέβη
δεν υπάρχει και τίποτα για να μου λείψει
στη καρδιά τώρα πια κάθε ελπίδα στερεύει
μόνο απάθεια μου μένει, ούτε οργή κι ούτε τύψη.

Δεν υπάρχει και τίποτα για να μου λείψει
τη ψυχή μου τυλίγουν τα πέπλα τα μαύρα
μόνο απάθεια μου μένει, ούτε οργή κι ούτε τύψη
σαν ακούγω ουρλιαχτά απ' των δαιμόνων τη χάβρα.

Τη ψυχή μου τυλίγουν τα πέπλα τα μαύρα
θα με φαν, θα με πιούνε και θα με ξεράσουν
σαν ακούγω ουρλιαχτά απ' των δαιμόνων τη χάβρα
κάποια λάμια γρια τους καλεί να με πιάσουν.

Θα με φαν, θα με πιούνε και θα με ξεράσουν
για το ξέρασμα θα 'χω για πάντα τη χλεύη
κάποια λάμια γριά τους καλεί να με πιάσουν
καθώς πέφτω γοργά στης αβύσσου τα ερέβη.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-07-2015