Μεσ'το καθρεφτη σου,ενα φως

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Γραμμενο για ενα νεο κοριτσι που χωρισε και ποναγε πολυ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

κοριτσι,κοκκινα μαλλια
μη τη σφραγιζεις τη μιλιά
βγαλτη ψυχουλα σου στο φως
ο δρομος σου,ειναι ανοιχτος

σε νιωθω τωρα που πονας
και που το δακρυ σου,κρατας
τα τρενα ειναι στο σταθμο
κι'εχει για σενα γυρισμο

πρωι,τα ματια σαν ανοιγεις
θα'ρθει καιρος που θα οριζεις
αν η ψυχη σου,σε πονα
αν νιωθεις,εδωσες πολλα
τιποτα δεν παει χαμενο
ειν'στης ζωης,το πεπρωμενο

μεσ'τον καθρεφτη σου,ενα φως
ειν'ο δικος σου εαυτος
αγαπα τον,τοτε θα δεις
θυμησες να το θυμηθεις

γλυκα θα μεινουν στο μυαλο
το ν'αγαπησεις,ειν'καλο
βλεπω στα ματια σου ερημια
και μια απωλεια που πονα

ακου τα ασπρα μου μαλλια
πονεσα οσο κι'εσυ
νομιζα,εφυγε η ζωη
ο χρονος ολα τα γιατρευει
θα σου μεινει μεσ'τη μνημη
καποτε η αγαπη εκεινη

οταν στα ποδια σου σταθεις
με τις απωλειες σου θα ζεις
βαλε κορδελα θαλασσια
εχεις συντρόφια πια πολλα

κοιτα τον ηλιο που'χει βγει
ας εχει δυσκολα η ζωη
αγαπη αλλη,θε να βρεις
και αγκαλια να ζεσταθεις

θα τη γνωρισεις κι'η πικρια
θα γινει ενα παρελθον
θα ξεθωριασει,θα'ναι απων

αγαπα τα σγουρα μαλλια
τα ματια σου τα γαλανα
ο πονος ολος θα μερωσει
θυμησου με,θα ξημερωσει

και κρατα τουτο το χαρτι
το'γραψε,μια καλη ψυχη
σπουργιτι,εζησε για χρονια
και με σπασμενα τα φτερα
σηκωθηκε και προχωρα

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-08-2015