Η Βατσιμάνα

Δημιουργός: ΒΥΡΩΝ

Πολύ βαρύ Ζεϊμπέκικο..(Ερπυστριοφόρο..)

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ο νους μες στο κρανίο μου, ο πείσμονας και κώθων,
παρότι σκάρτα φέρθηκες καραπουταναριό,
επάνω στ' ονειρόπλοιο των ευσεβών μου πόθων,
που συ μου το προσάραξες σ' απόκρημνο γιαλό,

σ' έχει ακόμα βατσιμάνα !..
Ναι, κορίτσι μου γλυκό..
Δεν μπορώ μωρή πουτάνα,
να σε βγάλ' απ' το μυαλό ! ! !...



Στη ψύχρα τον κουκούλωσες τον γαστρεντερολόγο
και μένα με παράτησες στα κρύα του λουτρού !
Λες και δεν ήμουν τζόβενο, ατόφιο, δίχως ψόγο,
δερβίσι, μαχαλόμαγκας, λεβέντης του κουτιού !..

Ναι μωρή παλιοπουτάνα,
που ακόμα σ' αγαπώ
κι έτσι σ' έχω βατσιμάνα,
στ' όνειρό μου τ' αραχτό ! !....



Μπορούσες άμα ήθελες, σε μιαν εφημερία,
που θά 'λειπε ο ντόκτορας, να έρθεις να με βρεις..
Στο πρότεινα με μήνυμα, μα κάνεις την κυρία,
παρότι όπως μού 'πανε, συχνά του τα φορείς..

Πέρνα βρε παλιοπουτάνα
κάνα βράδυ κι από δω,
να σε ντύσω καπιτάνα,
με σειρήτια από χρυσό ! ! !.....

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-08-2015