Αυγουστιάτικες ουτοπίες

Δημιουργός: Κυριάκος Τζελεπίδης ( αρμενιστής)

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τραγουδάει ο βαρκάρης κάτι λυπητερό
σα το δείλι του Αυγούστου γλυκό και θλιμμένο
Καλοκαίρι που φεύγει κι εγώ εδώ καρτερώ
σε μια έρημη ακτή να βρώ κάτι χαμένο

Το μελτέμι μου φέρνει πάλι πίσω στιγμές
κι αυτή η νύχτα μυρίζει γιασεμί και αλμύρα
τ αστεράκια πως μοιάζουν μικρούλες πληγές
κι ότι γράφω στην άμμο το σβήνει η παλίρροια

Σε θυμάμαι ντυμένη πάντα στα γιορτινά
λες και ήταν γιορτάσι κάθε μέρα η ζωή σου
πως σε θαύμαζα πάντα πόση είχα χαρά
μεθυσμένες στιγμές ευτυχίας μαζί σου

Έμοιαζες με νεράιδα τις νυχτιές μ αερικό
φεγγαρένιες πετρούλες στόλιζαν τα μαλλιά σου
άρωμα από άνθη σου έλουζαν το λαιμό
κι ένας ήλιος χρυσός έλαμπε στη καρδιά σου

'Ενα χνάρι αφήνω πίσω πια στο γιαλό
μα οι σκιές μας στην άμμο χέρι χέρι πιασμένες
τη φωνή σου ακούω μέσα από τον αφρό
λεξούλες γλυκές μα στο κύμα πνιγμένες

Οι Αστερίες λαμπίζουν μεσ στο μαύρο βυθό
λεν πως είν αστεράκια που δε βρήκαν αγάπη
έγιναν πεφταστέρια κι έσβησαν στο νερό
να βρούν ένα ουρανό στου πελάγου τα βάθη

Πεφταστέρι θα γίνω μια νύχτα κι εγώ
και θα σβήσω γλυκά στο νερό ένα δείλι
κι όταν έρθεις ξανά καλοκαίρι γλυκό
θα σε φέρει η σκιά στο δικό μας γιαλό να με βρεις
θα έχω γίνει για σένα ένα ωραίο κοχύλι

16 / 8 / 2015

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-08-2015