Του Σταυρού

Δημιουργός: Ιχνηλάτης, Δημήτρης Κωνσταντινίδης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Λεν` οι παλιοί πως του Σταυρού, φεύγουν τα χελιδόνια.
Το παίρνουν πιά απόφαση πως πρέπει να πετάξουν.
Τους χαλινούς του Αίολου, γερά να τους αρπάξουν
προτού βουβά απομείνουν στο φέγγος τα τριζόνια.

Χωρίς φωνή, χωρίς λαλιά, σπαθίζουν στους αγέρες.
Στου Φθινοπώρου τις δροσιές βουτάνε μαυλισμένα.
Άφησαν σπίτια και φωλιές, σοκάκια ασπρισμένα.
Χωριά, χωράφια και βουνά. Στρατός χωρίς παντιέρες.

Μείνανε πίσω οι άνθρωποι, οι σπούργοι και οι σπίνοι
ν` αλληθωρίζουνε ξανά στα ίδια και τα ίδια.
Ρίχνοντας ξύλα στις φωτιές. Μάντεις στ` αποκαΐδια
ψάχνοντας σπόρους και τροφές, ξορκίζοντας τα σμήνη.

Την μέρα τούτη του Σταυρού, φεύγουν τα χελιδόνια
κρατώντας λίγη απ` την μαγιά, που φτιάχνουνε στο Όρος.
Ψωμάκι από βασιλικό και στις καρδιές ο σπόρος
πρίν φύγουν να `ρθει η Άνοιξη, να σμίξουν με τ` αηδόνια.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-09-2015